Bugün ne yaptım? Bir savaştan daha zaferle çıktım

Londra'ya taşınalı hemen hemen 9 ay oldu. Bu süre içerinde bir elin parmağını geçmeyecek kadar yazı yazdım bloguma. Bir hayat mücadelesi aldı başını gidiyor

Londra büyük şehir koşturmacası fazla, çok şey olup bitiyor ama günün sonunda ne yaptım ben bugün? neyince de insanın aklına pek bir şey gelmiyor.

Burada geldiğimin ilk ayında ev aramak için uğraştım (neyseki bulduk)

Sonra 2 ayda iş bulmak için mücadele attim (onu da başardım)

Son 6 aydır da Aile Destek Calışanı (Family Support Worker) olarak hayatıma devam ediyorum. Bu işe sozlesmeli olarak başladım. 3. ayın sonunda benim pozisyonum için kadro açıldı ama işi hemen bana veremeyeceklerini söylediler. Dışardan bir aday gibi sıfırdan hazırlanıp işe başvurmamı önerdiler. İş ilana çıktı ve 15 gün gazetede yayınlandı.

Bu arada ben de detaylı bir başvuru formu doldurdum. Hazırladığım 4 sayfalık özgeçmiş seyesinde işe uygun olabileceğime karar verildi ve görüşmeye çağrıldım. Görüşme OSS sınavı gibi birşey çıktı. Sorulan her sorudan verdiğin cevaba göre puan veriyorlar ve en çok puanı alan aday işi alıyor.

İlk görüşmenin sonunda başka bir adayla kafa kafaya bir puan aldığım için bir ay süren bir değerlendirmenin sonunda beni ve diğer adayı 2. bir görüşmeye çağırdılar (tüm bu sureç boyunca ben aynı pozisyonda çalışmaya devam...)

Müdürüm her ne kadar benim kalmamı istesede herkese eşit hak (Equal Opportunity) muhabbetinden dolayı hiç bir kıyak geçemiyor.

Neyse geçen Çarşamba günü müdürümün tavsiyesi üzerine üstümde kırmızı bir kazakla 2. görüşmeye girdim. Karşımda 4 kişi soru yağmuru şeklinde...

İş görüşmesi fikri beni yeterince geriyor bir de bunu ingilizce yapmak daha bir geriyor ayrı mesele.

Tüm bu süre boyunca epey sıkıntılı bir dönem geçirdim desem yalan olmaz.
O kadar garip bir durum ki; kendi çalıştığım pozisyona basvurmanı istiyorlar, işi alamazsam işten ayrılmanı istiyor, bir de tüm bu sure boyunca hiç birşey yokmuş gibi çalışmayada devam etmemi istiyorlar. Anlayacağınız istiyorlarda istiyorlar.

Neyse şimdi içim rahat herşeyi unuttum gitti bile.

Çok çekişmeli bir yarış oldu....